To jest element tekstowy. Kliknij ten element dwukrotnie, aby edytować tekst. Możesz też dowolnie zmieniać rozmiar i położenie tego elementu oraz wszelkie parametry wliczając w to tło, obramowanie i wiele innych. Elementom tekstowych możesz też ustawić animację, dzięki czemu, gdy użytkownik strony wyświetli je na ekranie, pokażą się one z wybranym efektem.
Najczęstszym powodem migracji obywateli państw trzecich (państw spoza Unii Europejskiej) do Polski pozostaje praca. W grudniu 2018 zezwolenie na pobyt czasowy w Polsce posiadało ok. 200 tys. cudzoziemców spoza UE, w tym ok. 138 tys. obywateli Ukrainy. W samym województwie małopolskim, ważne zezwolenia na pobyt czasowy posiadało ok. 20 tys. cudzoziemców. Najbardziej popularnym kierunkiem pozostaje Warszawa i województwo mazowieckie, gdzie aktualne zezwolenia posiada ok. 64 tys. osób. Ok. 65% tych zezwoleń zostało uzyskanych ze względu na wykonywanie lub chęć podjęcia w Polsce pracy (źródło: migracje.gov.pl). Przyjrzymy się więc temu, jaką drogę musi więc przebyć pracownik oraz pracodawca, by zatrudnić osobę spoza Unii Europejskiej.
Wiza lub ruch bezwizowy
Aby obywatel kraju trzeciego mógł w ogóle w Polsce się znaleźć, a co za tym idzie, mógł rozpocząć tu pracę, najpierw musi posiadać ważny dokument uprawniający go do wjazdu i przebywania na terenie naszego kraju. Takim dokumentem najczęściej jest wiza narodowa – wydawana przez polskie Konsulaty w krajach pochodzenia cudzoziemców. Pobyt legalizuje również wiza Schengen, która może być wydana przez konsulaty innych krajów należących do strefy Schengen. Ponadto, obywatele niektórych państw, takie jak m.in. Ukraina, Gruzja, USA i szereg krajów Ameryki Południowej (m.in. Brazylia, Argentyna) mogą przebywać w Polsce/strefie Schengen do 90 dni bez konieczności uzyskania wizy. Należy jednak pamiętać, że sam fakt posiadania ważnej wizy lub innego dokumentu legalizującego pobyt nie uprawnia cudzoziemca do pracy w Polsce.
Zezwolenie na pracę a oświadczenie
Podstawowym dokumentem pozwalającym na wykonywanie pracy w Polsce jest Zezwolenie na pracę. Zezwolenie wydawane jest przez Urzędy Wojewódzkie, odpowiednie dla siedziby firmy, która zamierza zatrudnić cudzoziemca. I tu należy podkreślić, że o zezwolenie na pracę występuje zawsze pracodawca, który chce taką osobę zatrudnić.
Podobnie jest z Oświadczeniem o powierzeniu pracy cudzoziemcowi – dokument ten, stanowiący „uproszczoną” wersję zezwolenia na pracę, wydawany jest przez Urząd Pracy, jedynie dla obywateli 6 krajów – Ukrainy, Białorusi, Rosji, Gruzji, Mołdawii i Armenii, i na maksymalny okres 6 miesięcy/12 miesięcy, podczas gdy zezwolenie na pracę może być wydane na okres do 3 lat.
Zarówno zezwolenie na pracę, jak i oświadczenie, wydawane jest zawsze dla konkretnego pracodawcy i cudzoziemca i na określone stanowisko pracy. W razie jakichkolwiek zmian, niezbędny jest nowy dokument - np. kolejne zezwolenie na pracę lub oświadczenie dla tego nowego pracodawcy, nie ma natomiast wymogu wyjazdu z Polski.
Obydwa te dokumenty mogą stanowić podstawę do ubiegania się o wizę narodową w polskim konsulacie w kraju pochodzenia – co oznacza, że pracodawca może wystąpić o wydanie ich jeszcze przed przyjazdem przyszłego pracownika do Polski.
Kto nie potrzebuje zezwolenia na pracę
Istnieją pewne grupy cudzoziemców, którzy mogą podjąć pracę w Polsce bez konieczności uzyskiwania dodatkowych zezwoleń. Reguluje to Rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 21 kwietnia 2015 r. w sprawie przypadków, w których powierzenie wykonywania pracy cudzoziemcowi na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej jest dopuszczalne bez konieczności uzyskania zezwolenia na pracę. Należą do nich m.in. studenci studiów stacjonarnych w Polsce, absolwenci, członkowie rodziny obywateli Unii Europejskiej, małżonkowie obywateli RP (te dwie grupy muszą posiadać odpowiednie zezwolenia wydane ze względu na więzi rodzinne), posiadacze Karty Polaka itp.
Co jednak bardzo istotne, to fakt, że cudzoziemiec nie ma obowiązku posiadania zezwolenia na pracę, nie zwalnia go z obowiązku posiadania dokumentu legalizującego jego pobyt – tzn. wspomnianej już wcześniej wizy, ruchu bezwizowego, czy też wreszcie, zezwolenia na pobyt czasowy, które może być wydane również ze względu na np. studia, małżeństwo itp.
Zezwolenie na pobyt czasowy i pracę
Obywatele państw trzecich, chcący przedłużyć swój pobyt w Polsce ze względu na wykonywanie pracy, powinni starać się o zezwolenie na pobyt czasowy i pracę (zezwolenie łączone), składając wniosek do odpowiedniego Wojewody. Finalnym rezultatem takiego procesu jest karta pobytu, nie tylko potwierdzająca legalny pobyt w Polsce, a także uprawniająca do podróżowania po innych krajach Strefy Schengen przez 90/180 dni.
Tutaj również, podobnie jak w przypadku zezwolenia na pracę, decyzja o zezwolenie na pobyt czasowy ze względu na pracę wydawana jest dla jednej firmy i na jednym stanowisku – to znaczy, nie daje ona ogólnego dostępu do rynku pracy, a tylko prawo do wykonywania pracy dla konkretnego pracodawcy na konkretnych warunkach.
Proces zatrudniania cudzoziemców z pewnością może nastręczyć trudności pracodawcom jak i samym obcokrajowcom, a poziom biurokracji i czas trwania opisanych procedur nadal pozostawia wiele do życzenia. Jeżeli jednak chcemy utrzymać poziom rozwoju gospodarczego naszego kraju, imigranci są nam po prostu bardzo, bardzo potrzebni. Pozostaje mieć nadzieję, że kolejne zmiany w przepisach regulujących zatrudnianie i pobyt cudzoziemców w Polsce, będą szły w kierunku otwartości, a nie zamykania się na pracowników spoza Unii Europejskiej.
Autorka: Aneta Maciejewska
#BlogCPPHN: Zasady zatrudniania cudzoziemców w Polsce
Twoje wsparcie pozwoli nam kontynuować
bezpłatną pomoc prawną dla uchodźców w Polsce!
KRS: 0000113676
Nr konta: 65 1160 2202 0000 0000 4950 8531